( 16 ) බෙදා ගැනීම

රතු පාට එළියකින් බබළන කාමරේ. ගොඩක් ප්‍රශ්න කිරීම් සිද්ධ වුනා…

මධුමාධවීගේ ඇස්වල එක්කම පොඩි බලාපොරොත්තුවකුත් තියෙනවා. අජන්ත අත් පිටිපස්සට ගැටගහලා දණ ගහගෙන, බිම බලාගෙන ඉන්නවා. එයාගේ මූණ තැලිලා. මධුමාධවී එයා දිහා බලද්දී, හිතට එන්නේ එකපාරට ආදරය, කේන්තිය, ඒත් එක්කම ලැජ්ජාවක් මිශ්‍ර සම්පූර්ණ හැඟීමක්.

නුවන්තී එයා ළඟම ඉන්නවා, ඒත් එයාගේ ඇස්වල තියෙන්නේ බයත් එක්කම ටිකක් විරෝධයක්. ඒත් නුවන්තිගේ හිතේ තිබුණු බයත් එක්ක මේ වෙලාවෙ එයා කට අරින්න ගියේ නැහැ. එතන ඉන්න ලොකු සර්ගේ බලවත් බැල්මෙන් හැමෝටම බරක් දැනෙන්න ගත්තා.

"තමන්ගේ ගෑණිව වෙන කෙනෙකුට විකුණන්න බෑ, හරිද………?"

සරත් අජන්තට බැනලා අනුකම්පා සහගත බැල්මකින් බැලුවේ මධුමාධවී දිහා. ඒත්

ඒ බැල්ම ඇතුලේ තිබුණේ කාටවත් අදුරා ගන්න බැරි උන උන්මාදයක්.



"කෝ, මෙහාට එන්නකෝ මධුමාධවී.





ඔයාට දැන් වයස කීයද?"





"විසිහයයි, සර්."







"එතකොට, ඔයා මේ වැඩේ පටන් ගත්තේ කොයි කාලෙ ඉඳන්ද?"







"විසිතුනේ වගේ ඉඳන්, සර්."





"මූ තමයි ඔයාව ගෙනිහිල්ලා විකුණන්නේ නේද?"





"ඔව්, සර්. ඒක එහෙම තමයි වුණේ."

මධුමාධවීගේ කටහඬ ටිකක් බිඳුණා. එයාගේ ඇස්වලින් කඳුළු කැට වැටෙන්න ගත්තේ මහා ලොකු අසරණකමක් එක්ක.

"බලපන්…….., උඹ ගමේ කොල්ලන්ට විස බෙදනවා ඇරෙන්න තමන්ගේ ගෑණිවත් විකුණලානේ…..!"





සරත්ගේ බැල්ම එකපාරට තියුණු උනා. අජන්ත බිම බලාගත්තා, ඒ මූණේ තිබ්බේම තමන් වැරදි කාරයෙක් කියන එක සක්සුදක් සේ පිළිගන්නා හැඟීම.





"හරි, කෙල්ලේ, දැන් ඔයා අඬන්න එපා."

"කී පාරක් විතර එහෙම යන්න වුණාද?"

"එයා කියන කියන පාරට ඉතින් මට යන්න සිද්ධ වුණා, සර්."

මධුමාධවීගේ උත්තරේ එක්ක එයාගේ ඇස්වලින් කඳුළු ගලාගෙන ආවා. නුවන්තී එයා දිහා බලන් හිටියේ, හිතේ තිබුණ බයත් එක්කම ටිකක් කේන්තියකුත්.

"බලන්න……., ඔයා ඔහොම අඬන්න ඕන ළමයෙක් නෙවෙයි."

සරත්ගේ කටහඬ ටිකක් මුදු වුණා. ඒත් එයාගේ බැල්මේ තිබුණ උවමනාව මධුමාධවීට ටික ටික තේරෙන්න ගත්තා.

"ශිරෝමි… ඔයා තරංගත් එක්ක එකතු වෙලා මෙතන වැඩේ බලාගන්න.”





මම මේ ළමයත් එක්ක පොඩ්ඩක් කතා කරලා එන්නම්."



.

"මෙහාට එන්නකෝ, දරුවෝ."

සරත් මධුමාධවීගේ උරහිසට අතක් දාගෙන එයාව එක්කගෙන ගියේ තවත් කාමරයකට. ඒක ටිකක් අඳුරු තැනක්. පොත්පත්, ගොනු, ඒත් එක්කම ටිකක් අවුල් වුණු ඩෙස්ක් එකක් තිබුණා. කුඩා ලෑම්ප් එකකින් කාමරේ ලාවට එළිය වෙනවා. කෙළවරක සෝෆා එකකුයි ඇඳුකුයි තිබුණා,

"කෙල්ලේ……….., බඩු ළඟ තියෙනකොට උඹලව අල්ලගත්තු නිසා, අපිට මූත් (අජන්ත) එක්කම උඹලා දෙන්නවත් ඕන විදිහට ඇතුලට දාන්න පුළුවන්."

"හැබැයි, මට එහෙම කරන්න ඕන නැහැ."

සරත් එහෙම කියද්දී, මධුමාධවීගේ හිත ටිකක් සැහැල්ලු උනා”





"මේ අහන්නකෝ දරුවෝ…...



මිනිස්සුන්ට ප්‍රශ්න තියෙන්න පුළුවන්.

ඒත් අපිට ඒවා විසඳගන්න ක්‍රම තියෙනවා…..



ඒ නිසා, ඔයා ඕනෑවට වඩා ඔය ප්‍රශ්න ගැන හිතන්න එපා."

"මම මේක ඉවරයක් කරලා දෙන්නම්."

මධුමාධවී සරත් මහත්තයත් එක්ක ගියේ, කිසිම දෙයක් නොකියා.



"ඔයා මට ‘මහත්තයා’ කියන්න ඕන නැහැ. මගේ නම සරත්."

මහත්තයා එහෙම කියද්දී, මධුමාධවීට එකපාරට තේරුණා, මේ ප්‍රශ්න ටිකක් ලිහිල් වෙන්න එන බව…. එයාගේ ඇස් වලට කඳුළු ආවත්, ඒවා පිහිදාලා, හිත හයිය කරගත්තා.

"හරි, සර්. මට තේරෙනවා."

"ම්ම්... එහෙනම්, හොඳ කෙල්ල වගේ ගිහින්, අර මේසේ උඩ තියෙන පෙට්ටියෙන් පැකට් එකක් අරන් එන්න."

සරත් එහෙම කිව්වේ, ඇඳේ වාඩිවෙලා, අත ඩෙස්ක් එක දිහාට දික් කරන ගමන්.





මධුමාධවී ගියා.

බලද්දී, ඒ පෙට්ටියේ තිබුණේ condoms ටිකක්. ඒ ළඟම විසිරිලා තිබුණු හිස් පැකට් ටික දැක්කහම එයාට හොඳටම තේරුණා, මේ තැන මොනවද වෙන්නේ කියලා.

මධුමාධවී පැකට් එකක් අරගෙන ගිහින්, සරත් මහත්තයාගේ අතට දුන්නේ ලැජ්ජාව බය හිතේ පුරවගෙන.

"හරි, ළමයෝ, මම මේ ප්‍රශ්නය ඉවරයක් කරලා දෙන්නම්. හොඳ කෙල්ල වගේ, ඔය බ්ලවුස් එක ගලවන්නකෝ."

සරත් එහෙම කිව්වේ ඇස්වල ආසා පුරවාගෙන.



හැබැයි තවමත් මධුමාධවීගේ ඇස්වල තිබුණු කඳුළු ටික වියලිලාවත් නැහැ.



හිතේ තිබුණු බරත් එහෙම්මම තියාගෙන බ්ලවුස් එකේ බොත්තම් එකින් එක ගලවන්න ගත්තා.



එයාට මේක අලුත් දෙයක් නෙවෙයි, ඒත් හැම වෙලාවකම එයාගේ හිතේ තිබුණු වේදනාව ඒ විදිහටම තිබුණා.

"ඔයා ගොඩක් ලස්සනයි, දරුවෝ. බලමු, මට ඒ ලස්සන හොඳට විඳින්න ඕන."

සරත් එහෙම කිව්වේ එයාගේ අත මධුමාධවීගේ බ්ලවුස් එක ඇතුළට යවනගමන්. මධුමාධවීගේ ඇඟට එකපාරට සීතලක් දැනුණත්, එයා ඒකට එරෙහි වුණේ නැහැ. එයාගේ ඇස් බිම බලාගත්තේ, හිතේ තිබුණු බයත් එක්ක.

"හොඳ කෙල්ල….., ඔයාට මම කරදරයක් වෙන්න ඉඩ තියන්නේ නැහැ.



දවස් දෙකක් විතර මෙහේ ඉඳලා ඔයාට ගෙදර යන්න පුළුවන්."





සරත් මහත්තයා මධුමාධවීගේ ගෙල සිප ගන්න ගමන් එහෙම කිව්වා.



එයාගේ උණුසුම් හුස්ම මධුමාධවීගේ ඇඟට තදින් දැනුණා. ඇය ඒකට ඉඩ දීලා හිටියත් එයාගේ හිත තවමත් ඒ වේදනාවෙන් ගැලවුණේ නැහැ.



සරත් ගොරෝසු ඇඟිලි වලින් මධුමාධවීගේ පියයුරු මිරිකන්න ගත්තා

"පොඩි කෙල්ලෙක් උනාට, මේවා නම් ගොඩක් ලස්සනයි."

"ඔය පෑන්ටියත් ටිකක් ගලවන්නකෝ."

සරත්ගේ කටහඬ ටිකක් බලවත් උනා. මධුමාධවී වෙව්ලන ඇඟිලි වලින් එයාගේ පෑන්ටිය ගලවන්න ගත්තා,



ලැජ්ජාව එක්ක බය මිශ්‍ර වෙච්ච හැඟීමක්, එයා ඒක ඉක්මනින් ඉවර කරන්න බැලුවා.

පෑන්ටිය බිමට වැටුණාම, මධුමාධවී තවත් නිරුවත් උනා.

"හරි, දැන් මෙන්න මේක."

සරත් එයාගේ යට ඇඳුම පහත් කරලා, එයාගේ පුරුෂ ලිංගය එළියට ගත්තා.



එයා මධුමාධවී දිහා බලලා, අතින් කොන්ඩම් එකක් ගන්න ඉඟි කළා.

"ඔයාම මේක දාන්න, ළමයෝ."

එයාට තේරුණා, වෙන තේරීමක් නැහැ. එයා කොන්ඩම් එක අරගෙන, සරත්ගේ පුරුෂ ලිංගයට දාන්න ගත්තා.. එයාගේ ඇඟිලි ටිකක් ලිස්සලා ගියත්, සරත්ගේ උපදෙස් හමුවේ එයා ඒක ඉවර කළා.

සරත්ගේ පුරුෂ ලිංගය කොටයි, ඒත් ගොඩක් මහතයි, සුදුයි. සරත්ගේ බීජකෝෂ දෙක ටිකක් ලොකුයි, සාමාන්‍යයට වඩා ටිකක් වෙනස් වගේ. ඒක එයාට ටිකක් අමුතුයි, ඒත් එයා ඒ ගැන වැඩි හිතුවේ නැහැ මධුමාධවී ඒක දිහා බලන්නේ ලැජ්ජාවෙන් නොදැක්ක ගානට.





“ කෝ ළමයෝ…… ලැජ්ජ වෙන්නෙ නැතුව ඕක හරියට කරන්න”

සරත් මදු මාධවීට කියලා කොණ්ඩම් එක දම්මලා, මධුමාධවීගේ ලපටි අතින් බලෙන්ම අල්ලගෙන චුට්ටක් අතේ ගස්සව ගත්තා.

සරත් නිරුවත් වෙලා හිටපු මධුමාධවීව එක්කගෙන, කාමරේ තිබුණු සෝෆාවට ගියා.

එන්න දරුවෝ කියලා කෙල්ලව අරන් ගිහින් කෙලින්ම වාඩි කරවා ගත්තේ සරත්ගේ පොල් උල උඩින්මයි.

කකුල් දෙකක් දෙපැත්තෙන් දාලා හෙමිහිට අවයවය ඇතුල් කරගත්තා….

සරත් මහත්තයාගේ මහත එක මධුමාධවීගේ සිදුර ඇතුළට යනකොට දැනෙන්න ගත්තේ වේදනාවක්…

ඔහු ඇගේ බඳවටින් අල්ලන ගමන් ටිකෙන් ටික වේගවත් වුනා…. කොච්චර අකමැත්තෙන් හිටියත් ටික වෙලාවක් යනකොට මධුමාධවීගේ එකත් ටික ටික තෙත් වෙන්න ගන්න කොට ආස හිතුනා.



සරත් මහත්තයා ඒ විදිහට මතු මාධවීට සෑහෙන වෙලාවක් කරා…



ඊට පස්සේ ආයෙත් ටිකක් එලියට අරගෙන මධුමාධවීට උරන්න දුන්නා…



කෙල්ල ඒක ඕනවට එපාවට කරන්න හැදුවත් සරත් මහත්තයාගේ බලකිරීම මත. එයාව හරි විදිහටම සතුටු කරන්න සිද්ධ වුනා…

බලෙන්ම කට ඇතුළට දාලා, කොණ්ඩෙන් අල්ලන් තද කරගෙන උගුරටම දාගෙන ගහනකොට මධුමාධවී හිටියේ සෑහෙන අමාරුවෙන්…



ඊට පස්සෙ සරත් මහත්තයා ආයෙමත් නිදාගෙන මධුමාධවී ඇඟ උඩින් වාඩි කරවා ගත්තා.

කොච්චර වයසට ගිහිල්ල හිටියත් සරත් මහත්තයාගේ විසේ නම් අඩුවක් තිබුණේ නැහැ මධුමාධවීගේ තන් දෙක පුපුරු ගහන්න මිරිකුවා….





සරත් මහත්තයා මධුමාධවීට කියලා වේගෙන්ම කරවගන්න පටන් ගත්තේ තදින් නිපල්ස් මිරිගන ගමන්



"වේගෙන් කරන්න, ළමයෝ!"



සරත් මහත්තයා නම් හොඳටම experience තියෙන මනුස්සයෙක් වගේ. එයා ආයෙමත් නැගිටලා, මධුමාධවීව සෝෆාවට හේත්තු කරලා වේගෙන් ගහන්න පටන් ගත්තා.



මධුමාධවීට හොඳට මහන්සි උනා. එයාගේ ඇඟ පුරාම දාඩියෙන් තෙත් වෙලා සෝෆාවේ දිග ඇලිලා හිටියේ මැරිලා වගේ. සරත් මහත්තයා, කෙල්ලගේ තොල් හපන ගමන්, වේගෙන් ඒක කරගෙන ගියා.



මධුමාධවීගේ සිරුර වෙව්ලලා සුරාන්තය ලැබෙන්න පටන් ගත්තේ නොහිතපු විදිහට. ඒත් සරත් මහත්තයාට තාම ඇතිවීමක් නැහැ. එයා දිගටම ඒක කරගෙන ගියා.



මධුමාධවීට ගිය නිසා ගේ ඇඟේ සිදුර ලිහිල් ගතියෙන් වැඩිවෙලා වෙලා, තෙත් ගතියෙන් පිරිලා.



සරත් මහත්තයා වේගෙන් කරගෙන යද්දී, එකපාරට එයා එළියට ඇදලා, කොන්ඩම් එක ගලවලා විසි කලේ එයා ඒක අතින් කරන ගමන්, ටික වෙලාවකින් මධුමාධවීව සරත් මහත්තයාගේ ධාතු දියරෙන් නෑවිලා ගියා. එයාගේ විශාල බීජ ගොටුව කොච්චර ප්‍රබලද කියලා, මධුමාධවීට ඒ වෙලාවේ හොඳටම තේරුණා.



මේ වෙලාවේ රතු එළියෙන් බබළන අනිත් කාමරේ මේ වෙලාවේ බලවත් වෙලා හිටියේ ශිරෝමි……, ගොනු ටිකක් එහෙ මෙහෙ තිබුණ ඩෙස්ක් එක උඩ වාඩිවෙලා. හරි උජාරුවට ඉන්නවා.



තරංගත් එයා ලඟ ඉන්නවා,



එයා බලාගෙන හිටියේ නුවන්ති දිහා, ඒ ඇස්වල නම් තිබුණේ පුදුමාකාර දීප්තියක්.



ශිරෝමි ප්‍රශ්න කරන්න පටන් ගත්තා ,





"උදේ තරංග මහත්තයා උඹව චෙක් කරන්න ගියාම…, උඹ සෑහෙන සද්දයක් දැම්මලු නේද මේ මහත්තයට...."



නුවන්ති හිටියේ බයෙන් බිම බලාගෙන....

මොකද මේ වෙලාවේ හඬ උස් කරලා කතා කරන්න ගියොත් වැඩේ වැරදෙන නුවන්තිට තේරුණා.



"ලොකු සීන් දාගෙන ඉඳලා නම් උඹට අපෙන් ගැලවීමක් නෑ හරිද.....,



අපි කියන දේ කළොත් උඹට මොකක් හරි චාන්ස් එකක් ගන්න පුළුවන්.....



තේරුණාද උඹට"



"ඔව්........ මිස් ඔව මට තේරුණා"



නුවන්ති එසේ කෙසේ හෝ මෙතැනින් ගැලවෙන ක්‍රමයක් හොයා ගැනීමටය…



ඇයට හිතෙන්න ගත්තා මෙ කියන දේ කරොත් නම් මොකක් හරි බේරුමක් කරගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා.



"එහෙනම් මෙයත් එක ටිකක් සෙල්ලම් කරමු නේද තරංග….,



උදේ මෙයා උඹට බැනපු ඒවල ඇරියස් එක ගන්නත් බැරිවුනානේ....."



ශිරෝමි එහෙම කිව්වේ විහිළු සහගත හිනාවක් ඇසළ මවාගනිමින්, ඒ බැල්මේ තිබුණේ ආකර්ශනීය බවක්.



තරංග ඒකට එකහෙලාම එකඟ වුණා….

"ඔව්, මිස්. .......



මොකක් හරි දෙයක් කරන්නත් ඕනේ තමයි...."



"මූට නම් දැන් කොහොමත් ඇතුලට යන්න වෙනවනේ........



මේකිත් වැඩිපුර සද්දෙ දැම්මොත් එහෙම අපි දෙන්නවම එකට ඇතුලට යවමු...."



ශිරෝමි එසේ කීවේ අජන්ත දෙසත් බලමිනි....



නුවන්තී හිටියේ තවමත් බිම බලාගෙනය....



"කෝ කෙල්ලේ හැරියන් මේ පැත්තට....."



නුවන්ති ඒ දිහාට හැරුණා,



නුවන්ති තමන්ගේ වචන වලට අවනතයි කියලා දැනුනහම ශිරෝමිගේ කටහඬ ටිකක් මුදු උනා.





"නුවන්තී මේ අහපන් කෙල්ලේ, උඹ ටිකක් relax වෙයන්…



අපි උඹටකරන්න කියන දේ ඒ තරම් අමාරු දෙයක් නෙවෙයි....."



නුවන්තී ටිකක් ලැජ්ජාවෙන් ඔලුව උස්සලා බැලුවා, එයාගේ ඇස්වල තිබුණ බය ටිකක් අඩු වෙලා.



"මොකක්ද මිස් මම කරන්න ඕන........ "



"කරන්න තියෙන දේවල් මම step by step කියන්නම්"



ශිරෝමි එහෙම කිව්වේ තරංග දිහාත් බලලා ටිකක් හිනාවෙන ගමන්.



ශිරෝමි එයාගේ බැල්මෙන් තරංගට ඉඟි කළා යමක්. ඒ ඉඟිය ඇතුළේ තිබුනෙ ‘හරි දැන් පටන් ගන්න’ කියනවා වගේ අදහසක්....

දැන් ඉතින් පහල තියෙන Like Button එක ඔබලා ආයිත් FaceBook එකට ගිහිල්ලා Original Post එකට Like Comment දාන්න